sprzeciwić się

Słownik polsko-angielski PWN

sprzeciwić się — sprzeciwiać się cz.
sprzeciwić się czemuś to oppose sth

Translatica, kierunek polsko-angielski

sprzeciwić się czasownik, aspekt dokonany;

→ oppose;

→ object;

→ resist;

ostro sprzeciwić się czasownik, aspekt dokonany; → strongly object ekonomia, prawo

sprzeciw się zdanie; → object to

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Translatica, kierunek polsko-niemiecki

sprzeciwić się czasownik, aspekt dokonany;

→ widersprechen;

→ sich widersetzen;

→ entgegentreten;

→ einwenden;

→ aufmucken;

→ widerstreben;

sprzeciwić się czasownik, aspekt dokonany;

→ bekämpfen;

→ niemand hat sich getraut, sich ihm zu widersetzen;

Słownik polsko-włoski PWN

sprzeciwiać, sprzeciwić się v contraddire, contrariare (komuś – qc), opporsi (a qu)

Słownik języka polskiego